افزایش سن فرزندان وابسته در پرونده های مهاجرتی
حداکثر سن فرزندان وابسته در پرونده های مهاجرتی کشور کانادا از تاریخ 24 اکتبر 2017 افزایش می یابد و از این تاریخ به بعد، فرزندان زیر 22 سال وابسته تلقی می شوند. سازمان شهروندی، پناهندگی و مهاجرت کانادا (IRCC) اعلام کرده است که پرونده هایی که در تاریخ 24 اکتبر و پس از آن به این سازمان ارائه می شوند مشمول این قانون خواهند شد و می توانند فرزندان زیر 22 سال خود را که هنوز ازدواج نکرده اند، به عنوان فرزند وابسته در پرونده ی خود جای دهند.
در قانون قبلی که از آگوست 2014 عملی گشته بود، سن فرزندان وابسته به زیر 19 سال کاهش پیدا کرده بود. قانون جدید سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا به نفع بسیاری از متقاضیان می باشد چرا که می توانند به راحتی فرزندان خود را از طریق پرونده ی خود با خانواده همراه نمایند و نیازی به ایجاد پرونده ی جداگانه برای آنان و طی کردن مراحل طولانی مدت وجود نخواهد داشت. توجه داشته باشید که فقط پرونده هایی که در تاریخ 24 اکتبر و پس از آن به سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا ارائه شده اند، مشمول این قانون می شوند و پرونده هایی که قبل از این تاریخ ارائه شده اند نمی توانند از این قانون استفاده کنند. IRCC توضیح داده است که علت اعمال نشدن این قانون برای پرونده های قبلی به هم ریختن پروسه های زمانی بسیاری از برنامه ها و ایجاد توقف در نهایی شدن پرونده های اقامت دائم می باشد.
جالب است بدانید که قانون استثنا همچنان برای فرزندان 22 سال و یا بیشتر که تحت شرایط خاص فیزیکی یا ذهنی و ناتوانی هایی از این قبیل هستند، وجود دارد و آنان می توانند به عنوان فرزند وابسته در پرونده ی یکی از والدین خود قرار گیرند. نکته ی قابل توجه دیگر آن است که در صورتی که فرزندان زیر 22 سال ازدواج کرده باشند و دارای همسر، فرزند و یا هر دو باشند، مشمول این قانون نخواهند شد و نمی توانند در پرونده ی والدین خود جای گیرند.
قانون بالا بردن حداکثر سن برای فرزندان وابسته نشان از توجه دولت کانادا به هماهنگی و اتحاد اعضای خانواده دارد و همچنین تاثیر تغییرات اجتماعی و اقتصادی در تصمیمات دولت کانادا را نمایان می کند. این تغییرات اجتماعی و اقتصادی باعث شده است تا جوانان بیشتری تمایل به ادامه ی زندگی همراه والدین خود داشته باشند.
طبق آمار منتشر شده در آگوست 2017، 35 درصد از جوانان بین 20 تا 34 سال با هر دو و یا حداقل یکی از والدین خود زندگی می کنند. آمار نشان می دهد که تعداد این افراد از سال 2001 رو به افزایش بوده است. علت این امر عوامل گوناگون عاطفی و مالی بیان شده است و به همین سبب جوانان ترجیح می دهند در حالی که با والدین خود زندگی می کنند، تحصیلات خود را به پایان برسانند و به دنبال شغلی تمام وقت باشند. البته علل دیگری نیز برای آمار اخیر مطرح شده است که تمایلات فرهنگی یکی از آنان بوده است.
زندگی کردن فرزندان همراه والدین می تواند دلایل فرهنگی داشته باشد چرا که برخی از فرهنگ ها به خوبی پذیرنده ی آن هستند و این امر هنجاری برای برخی از جوامع و فرهنگ ها تلقی می شود. دلایل اقتصادی نیز تاثیر بسیاری در این تصمیمات دارد. درآمد پایین جوانان و هزینه های بالای زندگی از جمله عوامل مهم و تاثیر گذار اقتصادی محسوب می شوند.
بالا بردن حداکثر سن فرزندان وابسته دارای مزیت های بسیاری برای متقاضیان مهاجرت به کانادا می باشد. با توجه به عوامل ذکر شده و مشکلات زندگی به دور از والدین، فرزندان می توانند تحصیلات خود را هنگامی که با والدین خود زندگی می کنند در کانادا به پایان برسانند و وارد بازار کار کانادایی شوند و از مزیت های آن بهره مند گردند.
وزیر مهاجرت فدرال کانادا، احمد حسن، اعلام کرده است: بالا بردن سن فرزندان وابسته به خانواده های بیشتری این اجازه را می دهد تا در کنار هم زندگی کنند. این امر می تواند مزایای اجتماعی و اقتصادی زیادی برای کانادا به همراه داشته باشد و باعث شود تا کانادا مقصد مناسبی برای بسیاری از مهاجران محسوب شود و بسیاری از متقاضیان امر مهاجرت، به سمت کانادا جذب شوند.
در مقاله افزایش سن فرزندان وابسته در پرونده های مهاجرتی درباره مهاجرت به کانادا بیشتر بدانید:
جهت دریافت اطلاعات تکمیلی راجع به انواع روش های مهاجرت به کانادا، با حوری سلیمانی وکیل مهاجرت به کانادا با بیش از ۲۲ سال سابقه کار و هزاران پرونده موفق در کسب ویزای اقامت دائم و موقت تماس حاصل فرمائید.
لینک کوتاه: