اسپانسرشیپ والدین در سال 2020 – بخش دوم

دولت فدرال نباید از نوآوری در مهاجرت والدین به کانادا هراس داشته باشد

اسپانسرشیپی والدین یا برنامه مهاجرت والدین به کانادا یکی از راه های مهاجرتی میباشد که ما می توانیم انتظار داشته باشیم که نسخه جدیدی از آن در سال 2020 به اجرا در آید. از آنجا که تقاضا برای حمایت مالی همچنان از تعداد ظرفیت موجود بیشتر خواهد بود، مدیریت اسپانسرشیپ والدین  با رضایت همه امکان پذیر نخواهد بود. اما درسهای اخیر نقشه راه ارائه می دهد که چگونه دولت فدرال می تواند با احتیاط عمل کند.

اول – کنار گذاشتن رویکرد های قدیمی متقاضی محور در مهاجرت والدین به کانادا

اول ، کنار گذاشتن رویکرد های قدیمی که متقاضی محور بودند، یک مشکل اساسی برای دولت را برطرف می کند. این اقدام نیاز به اطلاع قبلی در مورد زمان باز شدن درگاه  برنامه برای متقاضیان دارد تا آنها بتوانند مستندات خود را تهیه کنند. هنگامی که درگاه باز می شود ، دولت فدرال برای ارسال یک پرونده الکترونیکی یا مبتنی بر کاغذ ، باید مدت زمان معقولی را به حامیان مالی اختصاص دهد. برای جلوگیری از بارگیری بیش از حد سیستم ، دولت فدرال می تواند تلاش کند تا مقاضیان اصلی را جذب کند و این امر حامی را ملزم می کند که هزینه مالی را به طور کامل بپردازند.

دوم – تنظیم میزان مهاجرت بر اساس تعداد برنامه های دریافتی

دولت فدرال می تواند میزان مهاجرت خود را بر اساس تعداد برنامه های دریافتی تنظیم کند. این امر به انعطاف پذیری بیشتری نیاز دارد ، به عنوان مثال ، برای اطمینان از استاندارد بودن تعداد اقامت های داده شده آنها را بر اساس مقدار متقاضی که درخواست ارائه دادده اند افزایش یا کاهش دهد.

سوم – صدور سوپر ویزا برای والدین

این امر می تواند به ترقی دادن به بک  سوپر ویزا بیانجامد بدین صورت که والدین را قادر می سازند چندین بار برای یک دوره 10 ساله از کانادا دیدن کنند. از سوپر ویزا انتقاد شده است که این افراد را مجبور به دریافت بیمه درمانی خصوصی می کنند که ممکن است برای برخی از خانواده ها غیرقابل پرداخت باشد اما حداقل این اطمینان را به خانواده ها می دهد که آنها می توانند با عزیزان خود مجدداً دیدار کنند. علاوه بر این ، تشویق بیشتر استفاده از سوپر ویزا باعث کاستن فشار روی پرونده های اسپانسرشیپ والدین خواهد شد.

چهارم – رویکرد نوآورانه دولت فدرال

چهارم ، دولت فدرال می تواند رویکردهای نوآورانه دیگر در مدیریت مهاجرت والدین به کانادا را مورد بررسی قرار دهد. علیرغم انتقاد از تلاش های دولت برای رسیدگی بهتر به پرونده های اسپانسرشیپ والدین در سال های اخیر ، دلیل اصلی موفقیت سیستم مهاجرت کانادا، تمایل دولت فدرال برای یافتن راه حل های جدید برای چالش های طولانی مدت ، مانند مدیریت پرونده های عقب افتاده است. معرفی سیستم اکسپرس اینتری در ژانویه سال 2015 یک مورد قابل ذکر در این رابطه است.

برنامه سرمایه انسانی والدین و افراد مسن

یکی از نوآوری های مورد توجه در مهاجرت والدین به کانادا، معرفی یک رویکرد مبتنی بر سرمایه انسانی برای مدیریت برخی از برنامه های اسپانسرشیپ والدین است. دولت فدرال می‌تواند یک روند در کلاس اقتصادی را راه اندازی کند که به موجب آن والدین و افرادی که به نسبت سن کمتری دارند و سطح تحصیلات، تجربه کار و مهارت انگلیسی و فرانسوی بیشتری دارند، اولویت اول را کسب می کنند. این روند می تواند جریان اسانسرشیپ والدین و سوپر ویزا را تکمیل کند.

یکی از دلایلی که این روند نیازمند بازنگری است این است که متقضیان برنامه های اکسپرس اینتری به محض رسیدن به سن مشخصی، امتیاز کمتری دریافت می کنند (یک نامزد به محض رسیدن به 45 سالگی هیچ امتیازی کسب نمی کند). تحت برنامه اسپانسرشیپ والدین، دولت فدرال می تواند سالانه حداکثر 2750 متقاضی اصلی را پذیرا باشد (حداکثر تعداد مجاز برنامه). این رقم احتمالاً بیشتر از 3500 والدین در سال خواهد بود زیرا متقاضیان معمولا خواهان ورود پدر و مادر خواهند بود.

منتقدین و برنامه جدید مهاجرت والدین به کانادا

این ایده ممکن است خوشایند عموم نباشد زیرا منتقدین می توانند ادعا کنند که برنامه اسپانسرشیپ والدین برای تقویت بنیه های انسانی جامعه کانادا بنا شده، نه اقتصاد آن. اما این برنامه حداقل می تواند تسریع در پردازش برای افرادی که معیارهای آن را برآورده می کنند را به همراه داشته باشد و تعداد تقاضاهای  ارسالی به برنامه اسپانسرشیپی والدین  را کاهش دهد، که به بهبود زمان پردازش برنامه کمک می کند.

علاوه بر این، این ایده ای است که مطرح کردن آن با مردم کانادا آسان تر خواهد بود. تحقیقات قبلی دولت فدرال نشان داده است كه برنامه اسپانسرشیپ والدین از حمایت عمومی كمتری نسبت به سایر برنامه های مهاجرت برخوردار است. این به احتمال زیاد به دلیل این تصور از برنامه اسپانسرشیپ والدین اسنت که از مزایای اقتصادی کمی برخوردار است و بار سنگینی برای سیستم مراقبت های بهداشتی است.

با این حال ، با آوردن والدین جوان و دارای سرمایه انسانی قوی تر، دولت فدرال می تواند این استدلال را مطرح کند که چنین افرادی احتمالاً به عنوان نیروی کار در بازار کار مشارکت می کنند و می تواند به یارانه خدمات درمانی که در نهایت به آنها نیاز خواهند داشت کمک کنند. آینده برنامه اسپانسرشیپ والدین در سال 2020 نامشخص است. تنها یقین این است که مدیریت یک برنامه با حدود 100،000 نفر متقاضی که فقط 21،000 نفر را پوشش میدهد، برای کانادا دشوار خواهد بود.

برای مطالعه بیشتر به مقالات زیر مراجعه نمایید:

• اسپانسرشیپ والدین از ۲۸ ژانویه ۲۰۱۹
• مهاجرت به کانادا تحصیلی
• مهاجرت به کانادا با ثبت شرکت
• مهاجرت به کانادا استارت آپ