استان ها و قلمروهای کانادا

استان ها و قلمروهای کانادا

استان ها و قلمروهای کانادا تقسیمات دولتی در نواحی جغرافیایی کشور کانادا و طبق قانون اساسی این کشور هستند. در سال ۱۸۶۷، کنفدراسیون کانادا سه استان امریکای شمالی بریتانیایی – یعنی نیوبرانزویک، نوااسکوشیا و استان کانادا (که بر اساس کنفدراسیون به انتاریو و کبک تقسیم می شد) – را برای تشکیل یک فدراسیون متحد نمود و طی قرن بعد، به کشوری مستقل تبدیل شدند. مرزهای بین المللی کانادا چند مرتبه تغییر کرده است و این کشور از چهار استان اصلی اولیه به ده استان و سه قلمرو کنونی تبدیل شده است. استان ها و قلمروها به همراه یکدیگر، دومین کشور بزرگ دنیا از لحاظ مساحت را تشکیل می دهند.

تفاوت اصلی بین استان و قلمرو کانادایی این است که استان ها قدرت و اختیار خود را از قانون اساسی، ۱۸۶۷، (که پیش از این قانون امریکای شمالی بریتانیایی، ۱۸۶۷، نام داشت) دریافت می کنند، در حالیکه دولت های قلمرویی زاییده اساسنامه ای هستند که توسط پارلمان کانادا، قدرت را به آنها منتقل می کند. قدرت ناشی از قانون اساسی بین دولت کانادا (دولت فدرال) و دولت های استانی برای اجرای انحصاری تقسیم می شود. هرگونه تغییر در این تقسیم قدرت بین دولت فدرال و استان ها نیازمند اصلاح قانون اساسی است درحالیکه تغییرات موثر بر قلمروها می تواند به صورت یک جانبه توسط پارلمان یا دولت کانادا اعمال شود.

در نظریه قانون اساسی مدرن کانادا، استان ها در محدوده های خاصی بر اساس تقسیمات مسئولیت بین دولت استانی و فدرال در قانون اساسی ۱۸۶۷، به صورت حاکمیت مشترک تلقی می شوند و به این ترتیب، هریک از استان ها دارای نماینده سلطنتی کانادا، یعنی فرماندار، می باشند. قلمروها حاکمیت مشترک نیستند ولی به جای آن، مسئولین آنها مستفیما از سطح فدرال انتخاب شده و در نتیجه، کمیسیونری دارند که نماینده دولت فدرال است.

 استان ها

پرچم، نام و نام اختصاری شهرها ورود به کنفدراسیون زبان رسمی جمعیت (برآورد فصل دوم ۲۰۲۲) مساحت (کیلومتر مربع) تعداد کرسی
مرکز استان بزرگ ترین شهر خشکی آبی مجموع مجلس عوام مجلس سنا
انتاریو ON تورنتو ۱ جولای ۱۸۶۷ انگلیسی ۱۵۰۰۷۸۱۶ ۹۱۷۷۴۱ ۱۵۸۶۵۴ ۱۰۷۶۳۹۵ ۱۲۱ ۲۴
کبک QC کبک سیتی مونترال ۱ جولای ۱۸۶۷ فرانسه ۸۶۵۳۱۸۴ ۱۳۵۶۱۲۸ ۱۸۵۹۲۸ ۱۵۴۲۰۵۶ ۷۸ ۲۴
نوااسکوشیا NS هالیفاکس ۱ جولای ۱۸۶۷ انگلیسی ۱۰۰۷۰۴۹ ۵۳۳۳۸ ۱۹۴۶ ۵۵۲۸۴ ۱۱ ۱۰
نیوبرانزویک NB فدریکتون مونکتون ۱ جولای ۱۸۶۷ انگلیسی

فرانسه

۸۰۰۲۴۳ ۷۱۴۵۰ ۱۴۵۸ ۷۲۹۰۸ ۱۰ ۱۰
مانیتوبا MB وینیپگ ۱۵ جولای ۱۸۷۰ انگلیسی ۱۳۹۳۱۷۹ ۵۵۳۵۵۶ ۹۴۲۴۱ ۶۴۷۷۹۷ ۱۴ ۶
بریتیش کلمبیا BC ویکتوریا ونکوور ۲۰ جولای ۱۸۷۱ انگلیسی ۵۲۸۶۵۲۸ ۹۲۵۱۸۶ ۱۹۵۴۹ ۹۴۴۷۳۵ ۴۲ ۶
جزیره پرنس ادوارد PE شارلوت تاون ۱ جولای ۱۸۷۳ انگلیسی ۱۶۷۶۸۰ ۵۶۶۰ ۰ ۵۶۶۰ ۴ ۴
ساسکاچوان SK رجینا ساسکاتون ۱ سپتامبر ۱۹۰۵ انگلیسی ۱۱۸۶۳۰۸ ۵۹۱۶۷۰ ۵۹۳۶۶ ۶۵۱۰۳۶ ۱۴ ۶
آلبرتا AB ادمونتون کلگری ۱ سپتامبر ۱۹۰۵ انگلیسی ۴۵۰۰۹۱۷ ۶۴۲۳۱۷ ۱۹۵۳۱ ۶۶۱۸۴۸ ۳۴ ۶
نیوفاندلند و لابرادور NL سنت جانز ۳۱ مارس ۱۹۴۹ انگلیسی ۵۲۲۸۷۵ ۳۷۳۸۷۲ ۳۱۳۴۰ ۴۰۵۲۱۲ ۷ ۶
مجموع استان ها ۳۸۵۲۵۷۷۹ ۵۴۹۰۹۱۸ ۵۷۲۰۱۳ ۶۰۶۲۹۳۱ ۳۳۵ ۱۰۲

قلمروها

سه قلمرو در کانادا وجود دارد. بر خلاف استان ها، قلمروهای کانادا هیچ حاکمیت ذاتی ندارند و قدرت آنها از طرف دولت فدرال به آنها داده شده است. آنها همه سرزمین های واقع در شمال مدار ۶۰ درجه شمالی کانادا و مناطق غرب هادسن بی و همه جزایر واقع در شمال سرزمین کانادا (از جزایر واقع در جیمز بی تا جزایر ملکه الیزابت) را شامل می شوند. جدول زیر قلمروها را به ترتیب اهمیت و تاریخ تشکیل فهرست می کند (هریک از استان ها به همه قلمروها ارجح است، صرفنظر از تاریخ تشکیل هریک از قلمروها).

قلمرو دیگری، با نام محدوده کیواتین، از ۷ اکتبر ۱۸۷۶ تا ۱ سپتامبر ۱۹۰۵، در کانادا وجود داشته است، و پس از آن به قلمروهای شمال غربی پیوسته و به منطقه کیواتین تبدیل شده است. این محدوده، در شرق قلمروهای شمال غرب واقع شده و ناحیه ای را در بر می گرفت که هم اکنون محدوده کنورا در انتاریو، شمال مانیتوبا و نیمه شرقی نوناووت را شامل می شود. دولت کیواتین در وینیپگ، مانیتوبا، مستقر بود. این قلمرو هیچ نماینده ای در پارلمان فدرال نداشت.

پرچم، نام و نام اختصاری شهرها ورود به کنفدراسیون زبان رسمی جمعیت (برآورد فصل دوم ۲۰۲۲) مساحت (کیلومتر مربع) تعداد کرسی
مرکز استان بزرگ ترین شهر خشکی آبی مجموع مجلس عوام مجلس سنا
قلمروهای شمال غربی NT یلونایف ۱۵ جولای ۱۸۷۰ انگلیسی

فرانسه

زبان های بومی

۴۵۶۰۷ ۱۱۸۳۰۸۵ ۱۶۳۰۲۱ ۱۳۴۶۱۰۶ ۱ ۱
یوکان YT وایت هورس ۱۳ ژوئن ۱۸۹۸ انگلیسی

فرانسه

۴۳۲۴۹ ۴۷۴۳۹۱ ۸۰۵۲ ۴۸۲۴۴۳ ۱ ۱
نوناووت NU ایکالوییت ۱ آوریل ۱۹۹۰ انگلیسی

فرانسه

زبان های بومی

۴۰۱۰۳ ۱۹۳۶۱۱۳ ۱۵۷۰۷۷ ۲۰۹۳۱۹۰ ۱ ۱
مجموع قلمروها ۱۲۸۹۵۹ ۳۵۹۳۵۸۹ ۳۲۸۱۵۰ ۳۹۲۱۷۳۹ ۳ ۳

جمعیت استان ها و قلمروهای کانادا

بیشترین جمعیت کانادا در نواحی نزدیک به مرز کانادا و ایالات متحده متمرکز شده است. چهار استان بزرگ این کشور از نظر مساحت (کبک، انتاریو، بریتیش کلمبیا و آلبرتا) نیز پرجمعیت ترین استان ها محسوب می شوند (البته جمعیت انتاریو از کبک بیشتر است) و این چهار استان ۸۶ درصد جمعیت کانادا را تشکیل می دهند. قلمروها (قلمروهای شمال غربی، نوناووت و یوکان) بیش از یک سوم مساحت کانادا را شامل می شوند ولی تنها ۰.۳ درصد از جمعیت این کشور را در خود جای داده اند که تعادل ارزش تراکم جمعیت را بر هم زده است.

جمعیت کانادا از سرشماری سال ۲۰۰۶ تا سرشماری سال ۲۰۱۱، رشد ۵ درصدی داشت. به غیر از نیوبرانزویک، همه استان ها و قلمروها در این مدت، افزایش جمعیت داشتند. از لحاظ درصد تغییر، بیشترین سرعت رشد در میان استان ها و قلمروها به نوناووت با افزایش ۱۲.۷ درصد بین ۲۰۱۱ و ۲۰۱۶ تعلق دارد و پس از آن، آلبرتا با ۱۱.۶٪ رشد قرار دارد، درحالیکه جمعیت نیوبرانزویک به میزان ۰.۵ درصد کاهش یافت.

به طور کلی، استان های کانادا رشد جمعیت ثابتی داشته اند. هرچند، برخی از استان ها مانند ساسکاچوان، جزیره پرنس ادوارد و نیوفاندلند و لابرادور، دوره طولانی رکود یا افت جمعیت را تجربه کردند. انتاریو و کبک همیشه بزرگ ترین استان های کانادا بوده و همراه با یکدیگر، بیش از ۶۰ درصد جمعیت این کشور را در همه زمان ها تشکیل داده اند. جمعیت غرب نسبت به کانادا، به طور کلی رشد ثابتی در طول زمان داشته است در حالیکه جمعیت منطقه آتلانتیک کانادا کاهش یافته است.

در مقاله استان ها و قلمروهای کانادا درباره مهاجرت به کانادا بیشتر بدانید:

جهت دریافت اطلاعات بیشتر درباره ورود اعضای خانواده نیروی کار موقت خارجی به کانادا با سازمان مهاجرتی حوری سلیمانی با بیش از ۲ دهه تجربه و هزاران پرونده موفق، تماس حاصل نمایید.

امتیازدهی post
لینک کوتاه:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

*

code

فهرست
error: Content is protected !!
× با ما در واتس آپ در ارتباط باشید.